ملت نادانی هستیم با هنرمندانی خرافات گستر

برای هفتاد نفر عرب که هزار و چهارصد سال پیش در یک جنگ خانوادگی بر سر قدرت کشته شدند گریه می کنیم و فیلم اخراجی ها را نگاه می کنیم و به دویست هزار جوان کشته شده در جنگ بین ایران و عراق در  می خندیم. بعد هم داد می زنیم چرا بدبختیم؟ چرا رئیس جمهورمان محمود است؟ خلایق هرچه لایق.

هنر ما و هنر مندان ما بیشتر در خدمت گسترش خرافات بوده اند تا گسترش خرد

بهترین بازیگران سینمای ایران یکی از دردناک ترین و غمناک ترین بخش های تاریخ ایران را تبدیل به فیلم مضحکه ای مانند اخراجی ها کرده اند.

اینان به جای اینکه برخیزند و از مسئولین بپرسند چرا دویست هزار جوان ایرانی را به کشتن دادید بدون اینکه از خاک و خون شهدا خجالت بکشند با لوده بازی و مسخره بازی خود به جنگ می خندند تا آخوند ما را از جنایت خود غافل نگه دارد و ما را برای هفتاد عرب بگریاند و همچنین بر گرده ما سوار باشد.
هنر ما بیشتر در خدمت خرافه پراکنی بوده. آواز و موسیقی و هنر نمایش ما به همراه ادبیات ما برای تعزیه خواندن و گریاندن مردم به کار گرفته شده.
در طول زمان شاه حتی یک فیلم مبارزه با خرافات ساخته نشد.
بهرام بیضایی که یکی از برترین کارگردان های سینمای ایران است با ساختن فیلم روز واقعه به خرافات دامن می زند. 
آری هنر ما از جامعه نه تنها جلوتر نیست که عقب تر است