söndag 27 oktober 2013

بیچاره مردمی که دلخوش به این دروغگویان باشند

مهندس بودن هیچ ارزش خاصی به کسی نمی دهد اما نام بردن از کسی با عنوان مهندس وقتی آن فرد دارای مدرک مهندسی نیست یک حرکت بسیار زشت، دروغ و عوامفریبانه است.
شورای شهر زرقان که باید سمبل راستگویی باشد متاسفانه صداقت را رعایت نمیکند.
مسعود زارعی تا آنجا که ما می دانیم در رشته مهندسی عمران دانشگا شیراز پذیرفته شد ولی به دلیل توان علمی ضعیف نتوانست از این بخش مهندسی بگیرد و مجبور شد از دانشگاه بوشهر لیسانس مدیریت بگیرد. در این مورد هیچ ایرادی به ایشان وارد نیست.  توان علمی او در حد یک مهندس دانش آموحته در دانشگاه شیراز نبوده ولی در رشته مدیریت دانشکاه بوشهر توانمند بوده و لیسانس مدیریت خود را گرفته است.
اما این که چرا شورای شهر دروغ می گوید جای سئوال و سرزنش بسیار دارد.
اما نکته دوم در باره معرفی مسعود زارعی به عنوان کاندید برای شهرداری این است که میانگین سنی اعضای شورای شهر زیر چهل سال است. هزاران زرقانی  به این نسل جوان اعتماد کردند و رای دادند چگونه است که اینها نمی توانند در بین نسل جوان زرقان یک نیروی کارآمد پیدا کنند و به عنوان کاندید شهرداری معرفی کنند؟
آیا به راستی این افراد نماینده مردم هستند یا نماینده یک گروه خاص که با نفوذ در مساجد و ساختن دشمن فرضی قوی از ترکها کاندیدای خود را به مردم قالب می کند و در حرکتی بسیار غیر دموکراتیک سایر کاندیداها را مجبور به انصراف می کند؟
در انتخابات بعدی کاندیداها باید به هوش باشند که اختیار انتخابات از دست مردم در نیاورده و به بهانه ائتلاف علیه ترکها به دست قدرتمندان قدرت پرست پشت پرده بدهند.
کاندیداها باید خود بر اساس توانایی و همفکری ائتلاف تشکیل دهند نه اجازه بدهند افراد سالخورده مسجدی که عمدتا از دانش و سواد روز به دور هستند و میانگین مدرک تحصیلی آنان کمر از دیپلم است برای کاندیداتوری آنان و انتخابات شهر تصمیم بگیرند.
البته  لازم به ذکر است که سودجویی برخی از کاندیداها در ایجاد این فضا نباید نادیده گرفت.
نکته آخر اینکه ترکهای زرقان در صورتیکه مردم زرقان پای صندق بیایند در خوش بینانه ترین حالت ممکن می توانند دو نفر عضو در شورا داشته باشند که حق آنان است.
پس در انتخابات بعدی یادمان باشد از ترکها برایمان غول ترسناک و لولو نسازند و به بهانه اتحاد علیه آنها کاندیداهای خود را به مردم و انتخابات قالب کنند.
نکته آخر اینکه مقصر شکست های پی در پی ترکها در انتخابات خودشان هستند که شورایی را که انتخاب کردند کنترل نکردند و شورا کم مانده بود ساختمان شهرداری را هم بفروشد.